En even een update van wat voor coole dingen je allemaal met de lisdodde kunt doen/maken in de range van textiel.
Het doel: een textiel maken waar zo min mogelijk chemische middelen in het proces aan bod komen, zo min mogelijk energie nodig is, en het ultieme (voor mij) is dan ook wanneer je alleen maar de plant en een mens nodig hebt om het te maken. Dus alleen maar gebruik makend van handenarbeid oftewel het oude ambachtelijke handwerk.
Dat vraagt om experimenteren. Het leukste van het ontwerpersvak!
Textiel is natuurlijk een breed begrijp. Wat zegt Wikipedia hier eigenlijk over?
“Textiel is letterlijk “al wat geweven is”. Het woord is afgeleid van het Latijnse woord “texere” dat weven betekent.”
“In het moderne spraakgebruik wordt textiel veel ruimer gebruikt: textiel is een materiaal dat bestaat uit filamenten (eindloze draden) of vezels (korte stukjes draad). Dat wil zeggen dat non-wovens (filamentvlies en vezelvlies) er ook toe gerekend worden. Textiel is praktisch altijd vervormbaar.”
Textiel is dus niet alleen het garen of de vezel, maar ook weef- en vlechtwerk. Ik wil op alle fronten kijken wat de mogelijkheden zijn van de lisdodde. Immers heeft deze een sterke vezel in zowel het blad als de stengel. En het blad lijkt ook als weef- of vlechtmateriaal kansrijk. Omdat samen experimenteren nou eenmaal leuker is dan alleen, riep ik de hulp in van Wieteke Opmeer. Een veelzijdige ontwerper met liefde voor natuur en ambacht.
Uiteindelijk is dit het resultaat van onze experimenten so far. We zijn erg tevreden en zien potentie!
