‘Waarom heb je eigenlijk ‘W-auw’ geschreven?’, vroeg Winny me. Winny had ik net ontmoet, en haar werk gaat veel over rouw, rituelen en de weg naar de dood. Ze ‘is’ een levenseinde doula. Ik had nog nooit van dat woord gehoord, of dat beroep. Het betekent dat iemand (beroepsmatig) op niet medische wijze voor tijdens en na het overlijden aanwezig is. ‘Interessant’, dacht ik bij mezelf. Een leuk gesprek ontstond met een uitwisseling over hoe we over de dood dachten, en ik vertelde dat ik een kinderboek had geschreven over verliesverwerking: ‘W-auw’. En toen die vraag: ‘Waarom heb je eigenlijk ‘W-auw’ geschreven?’. Daarover maakten we een podcast. Want dat doet Winny ook; podcasts maken. En zo werd ik haar 98e gast in de podcast ‘Doodnormaal’.
Hieronder te beluisteren in Spotify, via youtube, of via haar website.